3 Mayıs 2012 Perşembe

Mese (quercus)

Ülkemizin hemen her bölgesinde türlerine bağlı olarak yayılış gösterir. Çoğunluğu ağaç, bazıları boylu çalı halinde kışın yaprağını döken veya herdem yeşil bitkilerdir. Yaprakları değişik boyut ve görünüştedir; kenarları loplu, dişli, ender olarak da tamdır ve kısa ya da uzun saplıdır.

Meşeler kıymetli yapacak ve yakacak odun verirler. Kıymetli odunları dışında değerli yan ürünleri yanı sıra uzun ömürlü muhteşem varlıkları ile kuvvet ve kudret sembolü olmuşlardır. Meşeler, odunlarının yapıları, meyvelerinin olgunlaşma süresi, yaprak ve kabuk özelliklerine göre Akmeşeler, Kırmızımeşeler ve Herdemyeşil meşeler olmak üzere üç gruba ayrılan meşelerin yurdumuzda 18 türü bulunmaktadır.

1- Ak Meşeler;
Q. petraea (Sapsız Meşe), Q. robur (Saplı Meşe), Q. hartwissiana (Istranca Meşesi)
2- Kırmızı Meşeler;
Q. libani (Lübnan meşesi), Q. trojana (Makedonya Meşe si), Q. cerris (Saçlı Meşe)
3- Herdem Yeşil Meşeler
Q. coccifera (Kermes Meşesi), Q. ilex (Pırnal Meşesi), Q. aucheri (Boz pırnal)

Masif ve kaplama olarak mobilya, oymacılık, doğrama ve kontrplak üretiminde kullanılır. Ayrıca, tarım aletleri, parke, yapı malzemesi olarak iskele, tavan ve taban kaplama gi bi geniş kullanım alanı vardır.

Hiç yorum yok: